Funambol – pierwsze podejście

Funambol to oprogramowanie Open Source, które działa jako serwer BIS (BlackBerry Internet Server) i umożliwia synchronizację kontaktów, kalendarzy, notatek i poczty z urządzeniami wykorzystującymi usługę BlackBerry.
Funambol to jednak nie tylko serwer BIS, to także powiązane projekty takie jak wtyczki do popularnych klientów poczty takich jak Outlook czy Tunderbird, oprogramowanie klienckie umożliwiające synchronizację kontaktów z Mac OS X, Google Mail, Yahoo czy Evolution. To także aplikacje dla telefonów z systemem Symbian, Windows Mobile, Android, iPhone i innych. Ale na początek zajmę się samym serwerem synchronizacji.
Sama instalacja serwera Funambol jest prosta, oczywiście pod warunkiem, że nie robisz tego pod Solarisem 😉
Aby zainstalować serwer Funambol pod Solarisem będziesz potrzebować:

• instalki serwera pod Linuxa 32 bitowego, możesz ją pobrać ze strony: https://www.forge.funambol.org/download/#server
• komputera z Linuxem – tak, z Linuxem – bez tego może też się da, ale szkoda czasu i roboty, straciłem na to kilka godzin
• serwera z Solarisem i dość świeżą instalacją Javy, polecam przynajmniej wersję 1.6
• uprawnień administracyjnych umożliwiających instalację i uruchomienie serwera

Mógłbym Wam ułatwić nieco sprawę i wystawić wersję serwera Funambol, którą wystarczy tylko rozpakować, ale po pierwsze to nie wiem czy mi wolno (licencja), a po drugie to zapewne szybko by się zdezaktualizowała. Ale jak będzie zapotrzebowanie to mogę o tym pomyśleć. Tymczasem proszę ściągnąć wersję instalacyjną serwera w wersji 32 bitowej na maszynę linuksową oraz PDFa z instrukcją Funambol Administration Guide tam gdzie Wam wygodnie. Jest tam opisany proces instalacji pod Windowsem i Linuxem, nas interesuje ten drugi a konkretnie polecenie:
(oczywiście wersja odpowiada numerowi wersji, u mnie to jest 8.5.1)
% sh funambol-wersja.bin
w katalogu, w którym znajduje się nasza wersja instalacyjna serwera Funambol. Po tym wyświetli się nam licencja i pytanie o jej akceptację a następnie pytanie o katalog docelowy instalacji. No i tutaj jak mamy prawa administratora to możemy zostawić domyślny czyli /opt a jeśli nie mamy, to wystarczy podać mu katalog, do którego mamy prawa zapisu, np. u mnie /home/drfugazi. Tam zostanie stworzony katalog Funambol, do którego zostanie rozpakowana instancja serwera wraz z całą potrzebną otoczką. Na koniec będzie pytanie czy chcesz uruchomić serwer. No i teraz znów: jeśli masz roota i chcesz sprawdzić czy ruszy to proszę bardzo, a jeśli nie, to kończymy tzw. instalację.
Pewnie teraz przychodzi Wam do głowy dlaczego nie zrobić tego od razu na Solarisie… już wyjaśniam. Najpierw okaże się, że powłoka 'sh’ z Solarisa nie jest kompatybilna z powłoką 'sh’ z Linuxa, ale to łatwo obejść, zamiast:
% sh funambol-wersja.bin
UWAGA: używam powłoki zsh, dlatego polecenia wydawane z poziomu użytkownika będę poprzedzał znakiem % natomiast roota znakiem #
można zrobić:
% bash funambol-wersja.bin
i załatwione… ale co to? Polecenie ’tail’ nie przyjmuje jednej z opcji, ech, no dobra, ale mam przecież ’GNU tail’ w /usr/local/bin, czemu go nie używa? Ale doświadczony admin się nie poddaje, przecież wie, że tak naprawdę ten plik binarny rozpoczyna się skryptem powłoki, gdzie może być zdefiniowana ścieżka, zatem sprawdzamy:
% file funambol-8.5.1.bin
funambol-8.5.1.bin: POSIX shell script text executable
% grep PATH funambol-8.5.1.bin
PATH=/usr/bin:/bin
no ale to też damy radę obejść, dołożymy /usr/local/bin do ścieżki (gsed = GNU sed, podobnie gtar = GNU tar)
% gsed -i "s/PATH=\/usr\/bin:\bin/PATH=\/usr\/local\/bin:\/usr\/bin:\/bin/g"
ale później suma kontrolna która jest liczona dalej w skrypcie może się nie zgadzać, pomijając już, że do liczenia sumy kontrolnej użyto polecenia sum, które jest explicite wymienione razem ze ścieżką (/usr/bin/sum), oczywiście znów można to poprawić sedem i/lub wyłączyć cały ten blok sprawdzania sumy kontrolnej, ale ja już zdążyłem się zniechęcić i po prostu uruchomiłem to na Linuxie.
Zatem zakładam, że mamy przeczytaną licencję i rozpakowaną instancję serwera pod Linuxem. No to pakujemy cały katalog Funambol (np. u mnie /home/drfugazi/Funambol) i wrzucamy go na serwer z Solarisem.
% tar -czf Funambol.tar.gz Funambol
% sftp solaris

Connecting to solaris...
sftp> put Funambol.tar.gz
Uploading Funambol.tar.gz to /home/drfugazi/Funambol.tar.gz
Funambol.tar.gz                          100%  204MB   8.5MB/s   00:24    
sftp> bye

następnie logujemy się na serwer z Solarisem i tam rozpakowujemy w odpowiednim kontenerze, katalogu itp. (tu zakładam, że w /opt):

% ssh solaris
% /bin/su -
Password:
# cd /opt
# gtar -zxf /home/drfugazi/Funambol.tar.gz

i sprawa instalacji jest załatwiona, prawda że prościej? No ale to jeszcze nie koniec Solarisowych folklorów 😉
ciąg dalszy